بخشی از گفتگوی یاور ارجمند و باصفای جامعهٔ یاوری فرهنگی که سالهاست در سفر‌ها، در مناطق دور و نزدیک، روستاها و شهرستان‌های دورافتاده و کم‌برخوردار، در امر مدرسه‌سازی و پروژه‌های آموزشی و فرهنگی و عام المنفعه همراه جامعهٔ یاوری فرهنگی هستند.
جناب امین رعایا با همان بی‌آلایشی همیشگی و صفای باطن از نحوهٔ ورودشان به ماجرای کار خیر گفتند.
در ابتدای راهِ یاوری فرهنگی‌‌شان، بنزی را فروختند که به آن علاقهٔ بسیار داشتند اما حالا مدرسه‌سازی برای بچه‌های ایران لذتی را چاشنی جان و ضمیر ایشان کرده است که سوار شدن بر هیچ بنزی نمی‌تواند به شیرینی آن باشد.
هنوز هم دانش‌آموزان بسیاری در ایران از نبود فصای آموزشی و یا کمبود و دوری آن، در رنج و فشار هستند و این عامل خود، از مهم‌ترین دلایل ترک تحصیل دانش‌آموزان است.
بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر که جز نکویی اهل کَرَم نخواهد ماند