خوابگاه و سرویس آمد و رفت

مدرسه در مناطق کم‌برخوردار کمی متفاوت از مدارس معمول و متعارف شهری است. یک منطقه روستایی دور افتاده با تعداد محدودی دانش‌آموز، کارایی و توجیه اقتصادی لازم برای احداث یک مدرسه در آن منطقه را ندارد و ممکن است مدرسه در منطقه‌ای دورتر و حدواسط چند روستا و شهر کوچک جانمایی شود که دانش‌آموزان از اطراف برای تحصیل به آنجا بیایند.

این امر ضرورت احداث خوابگاه در چنین مناطقی را آشکار می‌سازد. بویژه برای دختران که بیشتر در معرض آسیب‌های اجتماعی و محدودیت‌های سنتی و قومیتی خانواده و جامعه هستند. وجود سکونت گاهی امن، سدها و موانع موجود برای تحصیل را کمتر می‌کند. همچنین وجود سرویس‌های آمد و رفت امن و مطمئن برای مسیرهای دشوار و پرخطر این مناطق و همچنین دانش‌آموزان و بویژه آنهایی که کم توان هستند روند تحصیل را تسهیل و ممکن می‌سازد.

اهمیت و نقش سازنده یک فرد تحصیل کرده، باسواد و آگاه به مسایل تربیتی و پرورشی در زمینه اداره این خوابگاه‌ها، در چنین مناطقی بر کسی پوشیده نیست. آنها می‌توانند پیام آور رشد و تغییر و آگاهی در خانواده و منطقه خودشان باشند و روشنایی نورشان پیرامونشان را نیز روشن کند. البته فراهم کردن تمامی این امکانات از قبیل خوابگاه، مدیر کارآمد و سرویس آمد و رفت مدرسه به تنهایی چرخه  آموزش را کامل نمی‌کند بلکه جایگاه یک زن و یک مادر آگاه در مدیریت خانه و رشد فرزندان در ساختن اولین سنگ بنای جامعه، یعنی خانواده، اهمیت تحصیل، آگاه سازی و توانمندسازی زنان را بیش از پیش روشن می‌سازد و رسالت و مسئولیت ما را در فراهم آوردن شرایط مطلوب برای ترویج و تداوم این جریان گوشزد می‌کند.

با این بیان پیش گفته جامعه یاوری فرهنگی می‌کوشد تا مراکز تحصیل متمرکز در مناطق کم‌برخوردار را به خوابگاه و سرویس‌های آمد و رفت دانش‌آموزی امن مجهز کند تا دانش‌آموزان عزیز بر مبنای توسعه عدالت آموزشی از آموزش با کیفیت برخوردار شوند.