بلوط درختی است تنومند با عمري قریب به ۲۰ قرن.
حدود ۵۰۰ گونه مختلف از درختان بلوط، شناسایی شده و گونه‌های بسیاری از آن در ایران و در رشته‌کوه زاگرس هستند. در سال‌های اخیر روند تخریب درختان بلوط جنگل‌های ایران گسترش یافته که عواملی چون آفت، خشکسالی، آتش سوزی، از بین بردن درختان برای کشاورزی و چرای دام‌ها، بریدن درختان برای تهیه زغال و دارو، هجوم سوسک‌ها، بیماری ناشناخته، گردوغبار و افزایش میانگین دمای هوا و … را از دلایل اصلی آن می‌دانند.
تنها راه نجات آنها، کاشت بذر و نهال بلوط است. به آب نیاز ندارد اما باید از آنها محافظت کرد.
- شما می‌توانید سرپرستی یک یا چند نهال را به عهده بگیرید و یا اگر تمایل دارید جنگل کوچک خانوادگی داشته باشند، محدودهایی به نام آنها اختصاص خواهد یافت. مسئول معنوی درختانتان می‌شوید، برایشان پلاک نام انتخاب می‌کنید و شناسنامه دریافت خواهید کرد.
- می‌توانید در هر زمانی که خواستید به (اَلگن) بروید، به درختانتان سر بزنید و یا مدام از طریق درخت‌بانان از دور، در جریان وضعیتشان قرار گیرد.
با هم گوشه ای از میراث کهن طبیعت را ببینیم:
معرفی الگن
الگن روستایی است در حوالی دهدشتِ یاسوج در استان کهگیلویه و بویراحمد.
بنیاد الگِن هزار هکتار از مرتع‌های خود را به حفاظت، کاشت و داشت مهم‌ترین گونهٔ گیاهی زاگرس یعنی بلوط اختصاص داده است.
این بنیاد چند هکتار از اراضی تحت حفاظت خود را به عرصه یاوری اختصاص داده است تا سهمی در امر آموزش کودکان و دانش‌آموزان داشته باشد.
