امروز 23آذرماه، یازدهمین سالروز مجتبی کاشانی، بنیان گذار جامعه یاوری فرهنگی است. مردی که حالا هزاران دانش‌آموز در مناطق دور افتاده ایران، دانایی و علم‌آموزی‌شان را مدیون دلسوزی‌های او در عرصه فرهنگ و مدرسه‌سازی هستند.
مجتبی کاشانی، بنیان‌‌‌گذار جامعه یاوری فرهنگی، در 14شهریورماه ۱۳۲۷در مشهد به دنیا آمد. پس از دریافت دیپلم، در رشته اقتصاد دانشگاه شیراز پذیرفته شد و در سال ۱۳۵۶فوق لیسانس خود را از مرکز مطالعات مدیریت وابسته به دانشگاه هاروارد دریافت کرد. بعدتر، با شرکت در دوره‌های مدیریت صنعتی، مهندسی صنایع و کنترل کیفیت فراگیر در ژاپن پشتوانه ای غنی از دانش مدیریتی کسب کرد و با نظریه‌پردازی و تدریس در این حوزه، به بلوغ فرهنگ مدیریت در ایران کمک کرد.
نظریه «نقش دل در مدیریت» معروف ترین و ماندگارترین نظریه او بود که در آن تاکید می‌کند انسان سه مرکز یا عامل برای انجام کار دارد. جسم، دل و مغز که هر کدام فراورده ای دارند و در به جود آمدن نتیجه موثرند.
شخصیت مجتبی کاشانی فقط در جایگاه علمی او خلاصه نمی‌شد. او طبع لطیفی داشت و شعر می‌سرود. قلم به دست داشت و کتاب می‌نوشت و تا امروز 12 جلد کتاب در حوزه‌های مختلف از او منتشر شده است. اما از همه مهم‌تر، دغدغه حل مشکلات اجتماعی او بود. روحیه ویژه‌ای که مجتبی کاشانی داشت، باعث شد تا در سال 1362 جامعه یاوری فرهنگی را بنیان گذارد و در مناطق محروم و دور افتاده کشور مدرسه‌سازی کند. سازمان مردم نهادی که کاشانی از یک جمع دوستانه 3نفره با حضور نیکول فریدنی (عکاس) و عثمان محمدپرست (دوتار نواز اهل خواف) شکل داد، بیش از 3000 یاور ثابت و بیش از 800 مدرسه و پروژه آموزشی اجرا شده دارد.
کاشانی، در قسمت‌هایی از وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «من کاری نتوانستم برای مردم انجام دهم، حاصل عمر من برای ملتم و کشورم (تا سال 1383) ۲۰۰مجتمع آموزشی است که با پول مردم و دوستانم در جامعه یاوری ساختم و شش کتاب شعر (تا زمان حیات) که برای مردم و به عشق آنها سروده‌ام و تعدادی کارخانه منظم و زیبا شده و هزاران کارگر و کارمند و متخصص صنعتی. امیدوارم از آنها پاسداری شود؛ به هر حال به قول پاستور من از آنچه در توان داشتم انجام دادم و اینک در لحظه وداع از این نظر احساس شرمندگی نمی‌کنم.»
مجتبی کاشانی در ۲۳آذر ۱۳۸۳در تهران در اثر بیماری سرطان معده از میان ما رفت. راهش ماندگار.
روابط عمومی جامعه یاوری فرهنگی